Een nieuw begin – Choregraaf en eerste solist Yungchia Chen
Yungchia Chen’s lange lijst van prijzen, oorkonden en accolades gedurende zijn 27-jarige carrière en de manier waarop hij spreekt en beweegt met stille gratie getuigd van een danser die zijn hele leven heeft getraind.
Slechts een paar jaar geleden dacht Chen dat zijn danscarrière voorbij was. Een gescheurde pees bij zijn achilleshiel die hij opliep tijdens een voorstelling in 2004 deed hem beseffen dat hij als artiest oud aan het worden was.
Maar toen Chen werd uitgenodigd voor een danswedstrijd in New York, had hij nog een laatste kans om terug te keren in de spotlights - en die kans nam hij.
Tijdens het geven van een dansles aan de Taiwan Kunstacademie in 2005 werd hij gezien door Tia Zhang, een afgestudeerde van de Beijing Dansacademie en een choreografe bij Shen Yun Performing Arts. Zhang overtuigde hem er uiteindelijk van om deel te nemen aan de New Tang Dynasty Televisie Danscompetitie in New York City in 2007. Hij won goud.
“Tijdens de wedstrijd verbaasde ik me erover dat ik nog kon dansen - ik kon nog steeds meedoen en een prijs winnen,” herinnert Chen zich. “Ik had al zo’n beetje besloten dat ik niet meer zou dansen.” Nu is hij een docent aan de Fei Tian Kunstacademie en een chorograaf en hoofddanser bij Shen Yun Performing Arts. Hij ziet zijn levenswerk als een manier om klassieke Chinese cultuur voor generaties na hem veilig te stellen.
De danscarrière van Chen begon in China toen hij een kind was. Hij werd gefascineerd door dans, maar wat hij zag ontbrak de innerlijke betekenis die hij zo graag wilde uitdrukken.
“Toen ik een klein jongetje was tijdens de Culturele Revolutie, was er alleen maar propaganda van de Chinese Communistische Partij te zien,” zegt Chen.
Toen hij 11 was, begon hij bij het Guizhou College Dans Departement en op 16-jarige leeftijd, in 1984, werd hij lid van het Guizhou dansgezelschap.
In 1995 trouwde hij met een Taiwanese vrouw en verhuisde naar Taiwan, waar hij zijn danscarrière voortzette. Nu, op 38-jarige leeftijd, geeft hij de traditie door aan zijn familie - allebei zijn zonen leren Chinese dans. Chen’s passie voor zijn vak heeft geleid tot een kleurrijke carrière als danser en een lange lijst oorkondes, waaronder de ‘Gardener Award’ voor het doorgeven van de essentie van klassieke Chinese dans aan toekomstige generaties in 2008 en Taiwan’s ‘Formosa Award’ in 2004. Dat jaar ontving hij de ‘Vliegende Feniks Danser Award’ voor zijn levenswerk.
Het leven van Chen nam nog een onverwachte wending, toen hij in 2008 met zijn familie verhuisde naar de Verenigde Staten. Hij begon Falun Dafa, of Falun Gong, te beoefenen, een meditatiewijze die in zijn geboorteland China wordt vervolgd.
In 1 jaar veranderde er meer dan alleen zijn anders zo matte gelaatskleur.
“Voorheen kon ik ongelukkig worden zonder dat ik ruzie met iemand had,” zegt Chen.
Een danser moet op het podium 100% zijn aandacht erbij houden om fouten te voorkomen. Een manier voor hem om zijn focus te houden, is om al zijn aandacht in de rol die hij speelt te stoppen, om die persoon te worden.
Wat hij opoffert is enorm, maar in zijn ogen is wat hij krijgt net zo groot. “Dansen is trainen, is leren; het heeft echt te doen met lijden, moeilijkheden trotseren,” zegt Chen. “ In dit proces, in dit lijden, moet je vreugde zien te vinden.”
De optredens zijn zo gedetailleerd en vol kleur, ingewikkelde choreografie en innerlijke betekenis, dat ze hem en zijn toeschouwers helemaal mee terug nemen naar de wortels van traditionele Chinese cultuur.
Ondanks alles wat hij bereikt heeft, ziet Chen zijn danscarrière niet snel bekoelen. Hij zegt dat hij de komende 5-10 jaar graag leerlingen zou willen trainen en Chinese dans op internationale schaal zou willen promoten.
Opmerking: dit artikel is gereviseerd en ingekort voor de website.
Leer meer: Klassieke Chinese dans
12 november 2010
