De Ming Dynastie

De eerste keizer van de Ming Dynastie, Ming Taizu, begon het leven niet als voorbestemd voor het koningschap. Geboren als Chinese boer genaamd Zhu Yuanzhang, beoogde hij eerst een leven als Boeddhistische monnik.  Maar toen de Mongools-gebaseerde Yuan Dynastie verzwakte onder interne rivaliteiten, voegde Zhu zich bij het opkomend verzet en leidde hij al snel een machtig leger.

In 1368, enkele jaren nadat zijn strijdkrachten Nanjing veroverden, riep Zhu zichzelf uit tot keizer en stichtte hij de Ming Dynastie, waarmee hij de etnische Han heerschappij terugbracht in China. De volgende twee eeuwen groeide China’s regionale en algemene invloed, werden drie van de vier klassiekers van de Chinese literatuur geschreven, en werden de prachtige paleizen van de Verboden Stad gebouwd.

De Ming Dynastie bereikte zijn piek tijdens de heerschappij van zijn derde keizer, Ming Chengzu (1403-1424). Hij verhuisde de hoofdstad van Nanjing naar Beijing, hij blonk uit als militaire strateeg, bouwde de Verboden Stad, en deed belangrijke bijdragen aan wereldlijke verkenningen en de geesteswetenschappen. Ming Chengzu kreeg de naam Yongle, wat “eeuwigdurend geluk” betekent. Deze titel weerspiegelde de voorspoed van zijn tijdperk en de culturele en militaire verwezenlijkingen die kunnen wedijveren met de grote Han en Tang dynastieën.

Onder de bijdragen van Ming Chengzhu aan de Chinese cultuur was de voleinding van de Yongle Encyclopedie, een monumentaal boekdeel dat onderwerpen besloeg van astronomie tot geneeskunde en de yin-yang theorie. De volledige tekst bevatte meer dan 3.7 miljard woorden, en behield talloze oude werken, hoewel vandaag slechts een deel ervan heeft overleefd.

Religie en filosofie waren een belangrijk deel van het leven van de Ming Dynastie. Daoïsme floreerde, voornamelijk tijdens de heerschappij van Keizer Jiajing (1521-1567). Als vroom en toegewijd discipel van de Dao School bouwde hij drie bekende tempels in Beijing: de Tempel van de Zon, de Tempel van de Aarde en de Tempel van de Maan.

Onder de meest duurzame bijdragen van het Ming tijdperk waren drie romans, geschreven in de moedertaal. Deze verhalen behoren nog steeds tot de meest geliefde stukken uit de Chinese literatuur vandaag: Romance van de Drie Koninkrijken, De Rebellen van Liang Shan Po, en Reis naar het Westen. Verschillende Shen Yun optredens stellen episodes voor uit deze klassiekers, waaronder de avonturen van de Apenkoning.

Drie belangrijke personen belichamen de verwezenlijkingen van de Ming Dynastie:

• Zheng He (1371-1433): een admiraal die gevolmachtigd was door de keizer om de Pacific en de Indische oceaan te exploreren. Hij ondernam zeven reizen over een tijdsduur van 28 jaar, bezocht 30 landen, waarbij hij tot Oost - Afrika reisde, de Rode Zee en volgens sommige historici zelfs tot Amerika (een aantal decennia voor Columbus). Zijn expedities hielpen om internationale handel te promoten en verspreidden de Chinese cultuur.  

• Li Shizhen (1518-1593): een bekende herboloog, acupuncturist en arts. Li Shizhen schreef Compendium of Materia Medica, het meest diepgaande medische boek in de traditionele Chinese geneeskunde, en wordt vandaag nog steeds gebruikt als belangrijke referentie.

• Wang Yangming (1472-1529): een filosoofambtenaar tijdens het bestuur van Keizer Jiajing. Wang promootte de Neo-Confucianistische School, welke uitgroeide tot een belangrijke tak van de Confucianistische filosofie.

Door het volgen van het bewind van Keizer Shenzong (1573-1620), begon de Ming Dynastie aan zijn verval. Zijn laatste jaren werd het geplaagd door corruptie en samenzweringen van eunuch ambtenaren. In 1644 eindigde de dynastie in de handen van een opstandige boer geleid door Li Zicheng en de daaropvolgende zelfmoord van Keizer Weizong.