Misvatting 1: “Maar toen ik in China was, zag ik …

Vraag aan Westerlingen waarmee ze de term “traditionele Chinese cultuur” associëren in hun geest en velen zullen iets antwoorden in de zin van “dansers in gewaden tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Beijing”, “martial arts bewegingen uit films zoals Hero”, of “de programma’s van het nieuwe Confucius Instituut die geopend werden aan mijn universiteit”.

Deze voorbeelden bevatten oppervlakkige componenten van de traditionele Chinese cultuur, maar in feite ontbreekt er een essentieel ingrediënt, één die de Chinese Communistische Partij (CCP) gedurende decennia probeert te vernietigen: een traditie van spirituele zelfdiscipline en eerbied voor het goddelijke.

Sinds oude tijden geloven de Chinese mensen dat goddelijke wezens, door verschillende dynastieën heen, de rijke cultuur van China aan mensen hebben doorgegeven. Meer specifiek bevinden de drie religies van Confucianisme, Boeddhisme en Daoïsme zich in het hart van dit erfgoed. Deze drie religies hebben mensen aangezet tot spiritualiteit en geloof en hen waarden als mededogen, rechtvaardigheid, etiquette en wijsheid doen koesteren.

Met zijn atheïstische grondslag heeft de CCP getracht om deze waarden en geloofsovertuigingen te ondermijnen, uit angst dat geloof in het goddelijke de trouw aan de Partij zou verzwakken.  Zij heeft verschillende campagnes gelanceerd – waaronder de Culturele Revolutie in het bijzonder – om cultureel erfgoed en religieuze plaatsen te vernietigen, terwijl ze de Chinese mensen dwong om haar filosofie van “strijden tegen de hemel, strijden tegen het land, en strijden tegen de mens” eigen te maken.

Als dusdanig sponsort de CCP in het huidige China optredens of tentoonstellingen die oppervlakkig de traditionele gewoonten of legendes voorstellen.  Maar de onderliggende essentie is verdwenen.

Wanneer de optredens van Shen Yun worden geïnterpreteerd, is het makkelijk om zulke vertoningen zoals authentieke representaties van de traditionele Chinese cultuur,  – met hun verwijzingen naar Boeddha’s, Dao’s en Goden – te verklaren als bekerende religieuze geloofsovertuigingen.

Aangezien geloof in het goddelijke zo centraal staat in de Chinese cultuur, betekent in werkelijkheid dat wanneer het weggelaten wordt uit de kunsten, er geen recht gedaan wordt aan zijn volle glorie en pracht. Het is deze verloren traditie, met zijn dieperliggende betekenis, die Shen Yun wil doen heropleven.