“Vissenlicht”?
“Vissenlicht” – het is het geheime wapen van een danser. Als je onzeker bent, beschermt het je van achterop raken; als je te zelfverzekerd en roekeloos bent, zet het je terug in de pas. Of je nu solo optreedt of in een groep, in een studio of op het podium, “vissenlicht” komt altijd van pas.
Dus… enig idee wat de betekenis is van deze mysterieuze term?
Wel, wanneer je danst, moet je in staat zijn vanuit je ooghoeken te kijken. Dit wordt yu guang (余光)genoemd in het Mandarijn, wat letterlijk betekent “extra licht” of “extra visie”. Maar Chinees kan verraderlijk zijn, omdat verschillende karakters dezelfde klank kunnen delen. Yu guang (余光) klinkt hetzelfde als Yu guang (魚光), wat zich vertaalt als “vislicht”. Tada! Ik denk dat dit in het essentiële woordenboek van een danser moet staan.
De meeste vissen houden ervan in een menigte te verblijven, met name van hetzelfde soort. Het is belangrijk voor vissen om synchroon te bewegen, niet omdat het belet tegen andere visjes aan te botsen, maar om hun kansen op overleving te verhogen. Synchronisatie maakt het moeilijker om er door roofdieren uit gepikt te worden. In feite zijn vissen meer georganiseerd als een grotere vis hen tracht op te slokken. Hoe opgewondener ze raken, hoe gevoeliger ze zijn voor elkaars bewegingen. Door bij elkaar te blijven, kunnen ze het roofdier misleiden door het te laten denken dat de school vissen eigenlijk één homogene vis is – eentje die er niet meer zo smakelijk uitziet.
Zo zijn wij dansers ons ook voortdurend bewust van onze omgeving, in het bijzonder wanneer we ensemble stukken opvoeren. Onze bewegingen moeten voor elke formatie exact hetzelfde zijn, moet iedereen op de juiste plek zijn, anders is het plaatje geruïneerd. Het is echter totaal taboe om onze hoofden naar links of rechts te draaien om te zien of we in de pas lopen, dat is waarom we ons perifere zicht moeten oefenen! Deze vaardigheid ontwikkelt zich normaal gesproken door veel oefening tijdens de danslessen, maar het bouwt ook op ons stilzwijgend begrip, of mo qi, voor elkaar. Soms hoeven we elkaar niet eens te zien om te weten wat de andere persoon aan het doen is, of waar hij of zij staat. Hoe sterker onze connectie, des te meer we gesynchroniseerd zijn en hoe makkelijker het is met de stroom mee te gaan.
Gelukkig hoeven dansers niet weg te rennen van hongerige roofdieren, omdat overleving hier niet speelt (alleen oplettende dansleraren waar men beducht voor moet zijn). Maar ik houd ervan hoe vissen de wereld zien en hoe hun zichtveld alle anderen omvat. Een vis kan nooit de hele oceaan claimen, net als een van ons nooit alleen op het podium zou kunnen staan. Het is deze synergie die ons samentrekt, de overtuiging dat “een geheel grootser is dan de som van haar delen”, net zoals miljoenen kleine visjes een hele grote vis kunnen worden.
Zie je nu de “koraal-latie”?
Wil je meer leren over Chinese homoniemen? Klik hier!
“Vissenlicht”?
2 september 2013