Uitgelicht: Eerste solist Jay Huang
Taste of Life Magazine (TOL) is het toonaangevende tweetalige luxe lifestyle tijdschrift in Frankrijk en Canada, toegewijd aan de ontmoeting tussen Oost en West door een gedeelde waardering voor de schoonheid en elegantie van beide tradities.
Uit Magnifissance: "Jay Huang | Het vinden van kracht door middel van dans"
Eerder dit jaar, in het Lincoln Center in New York, sprong een groep soldaten gekleed in glinsterend goud over het podium. Ze straalden dapperheid uit. Hun bewegingen waren gedurfd maar sierlijk en krachtig maar beheerst. Ondanks de ingewikkelde draaiingen en tuimelingen die de choreografie met zich meebracht, liepen ze nooit uit de pas en bewogen ze als één geheel.
Vooraan en in het midden stond Jay Huang, die de rest van de dansers leidde in zijn rol als generaal. Jay begon in 2012 met dansen bij Shen Yun Performing Arts, 's werelds voornaamste klassieke Chinese dansgezelschap. In de jaren daarna is hij opgeklommen tot één van de eerste solisten.
Sinds de oprichting in 2006 is het de missie van Shen Yun om 5.000 jaar Chinese beschaving te doen herleven. Met dit doel voor ogen, heeft Jay opgetreden op prestigieuze podia over de hele wereld, waarbij hij zijn hart en ziel in elke beweging stopt.
Ontberingen doorstaan
Jay, geboren in Kaohsiung, Taiwan, verhuisde naar Amerika om een carrière in klassieke Chinese dans na te streven. Hij kreeg zijn opleiding aan de prestigieuze Fei Tian Academy of the Arts in New York. Daar onderging hij flexibiliteitstraining - de eerste van vele moeilijkheden in zijn danscarrière. De bijna ondraaglijke trainingsperiode van zes maanden zat vol ontberingen. "Er waren vele momenten dat ik het wilde opgeven," bekende Jay. Toch hield hij standvastig vol.
Het overwinnen van zijn inflexibiliteit was slechts de eerste horde. Toen Jay ingewikkeldere choreografie begon te leren, had hij vaak moeite om het bij te houden. Hoe hard hij ook werkte, hij leek niet snel genoeg te vorderen. Ondanks dat hij zijn inspanningen verdubbelde in de hoop de andere dansers in te halen, was hij nog steeds ontevreden over zijn resultaten. Hij herinnerde zich de constante angst die hij toen voelde: "Ik had het gevoel dat hoe hard ik ook oefende, ik niet goed genoeg zou zijn."
Jay gaf echter niet snel op, maar hield vol en ging elke dag vooruit. Het duurde bijna twee jaar, maar uiteindelijk kon hij zijn onzekerheid en angst kwijtraken. Terugkijkend erkent Jay het belang van geleidelijkheid. "Je moet de dingen stap voor stap doen," zei hij. "Niets komt gemakkelijk of snel." Als gevolg van deze mentaliteitsverandering heeft Jay geleerd om kleine overwinningen te vieren, wat heeft geleid tot vele doorbraken in zijn vak.
Om zijn bewegingen vloeiender te maken, oefende Jay urenlang dezelfde actie voor de spiegel. Dit ging vaak gepaard met het bekijken van video's van hemzelf om de beweging vanuit verschillende hoeken te bestuderen, en om feedback te krijgen van zijn collega-dansers. Het perfectioneren van een dans vereist niet alleen uitgebreide fysieke training, maar ook diepe introspectie. Men moet elke beweging grondig ontleden en alle factoren overwegen die de beweging kunnen beïnvloeden, inclusief mentale en emotionele toestanden. "Je hart moet op de juiste plaats zitten," legde Jay uit. Jarenlange training heeft hem doen inzien hoe belangrijk het is om een zuiver hart en een heldere geest te hebben. "Als je danst met een rommelige geest of een zwaar hart, zullen je bewegingen onsamenhangend overkomen."
In 2016 zag Jay zijn harde werk en doorzettingsvermogen vruchten afwerpen. Hij won de eerste plaats bij de volwassen mannen van de NTD Internationale klassieke Chinese danswedstrijd, met zijn uitbeelding van de veelgeprezen dichter Li Bai. Hij werd ook één van de eerste solisten bij Shen Yun.
Nieuwe hoogten bereiken
Jay is dankbaar voor de waarden die zijn ouders hem hebben bijgebracht toen hij opgroeide, want die hebben hem geholpen de succesvolle artiest te worden die hij nu is. Zijn vader benadrukte altijd het belang van onafhankelijkheid en zelfredzaamheid, en leerde Jay om "anderen niet lastig te vallen met dingen die je zelf kunt doen". Hierdoor werd Jay volwassen en zelfredzaam. Hoewel hij bij zijn eerste overstap naar de Verenigde Staten met veel uitdagingen werd geconfronteerd, vertelde hij daar nooit over aan zijn ouders om te voorkomen dat zij zich zorgen zouden maken.
Jay's opvoeding leerde hem effectief om te gaan met moeilijkheden en zichzelf aan een hoge standaard te houden. Echter, zijn toetreding tot Shen Yun bracht hem tot nieuwe hoogten in zijn zelf-cultivatie. De bedrijfscultuur is gebouwd op de principes van waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid, waardoor een omgeving wordt gecreëerd die respectvol en ondersteunend is. "Het gaat er niet alleen om het zelf goed te doen," legde Jay uit. "Je moet ook nadenken over hoe je anderen kunt helpen."
Wanneer Jay in de loop van de jaren tegenslagen zag bij nieuwe dansers, deed hij graag zijn best om hen te helpen. Niet alleen omdat hij zich in hen kon inleven, omdat hij zelf soortgelijke moeilijkheden had meegemaakt, maar ook omdat hij begreep hoe belangrijk het is om anderen te steunen.
Jay bracht het grootste deel van zijn tienerjaren door in een oefenruimte; de afgelopen acht jaar van zijn leven zijn voorbij gevlogen in een aaneenschakeling van tuimelingen, sprongen en draaiingen. Hoewel hij op talloze podia heeft opgetreden, is hij nog steeds voor elke voorstelling nerveus. "Maar het applaus van het publiek maakt het allemaal de moeite waard," zei hij. Toen hem werd gevraagd na te denken over zijn carrière als danser, glimlachte Jay gelukzalig. "Het was de beste beslissing van mijn leven.
