Warme terugkeer van Shen Yun in Californië

Na gereisd te hebben door het koele Noord Amerika voor voorstellingen in Cleveland en Vancouver, is Shen Yun Touring Company teruggekeerd naar Zuid Californië voor een week lang voorstellingen in Costa Mesa, Thousand Oaks en Los Angeles.

Het warme weer was niet het enige dat Shen Yun warm verwelkomde - voor vele shows waren de tickets snel uitverkocht. In Costa Mesa werd een week voor de show een extra voorstelling ingelast om aan de vraag te voldoen.

Dit weekend geeft Touring Company vier voorstellingen in het L.A. Dorothy Chandler Pavilion, voordat ze vertrekken naar Azië-Pacific.

En voor een aantal Shen Yun artiesten die zelf uit de omgeving van Los Angeles komen, was de terugkeer naar So-Cal vooral dankbaar. We namen een moment om met twee van hen te praten over wat het voor hen betekent om op te treden in de plaats waar ze gewoond hebben.

Michelle Ren, Choreografe en hoofddanseres

V: Voordat je bij Shen Yun kwam, heb je meerdere jaren in Los Angeles gewoond. Wat deed je in die tijd?

MR: Ik gaf dansles aan studenten met vele verschillende achtergronden en nam ook les aan de universiteit. Het was lang geleden, maar ik heb daar nog steeds een paar vrienden en wanneer ik daar terugkom om op te treden voelt de omgeving heel vertrouwd.

V: Wat doe je hier graag voor ontspanning?

MR: Ik bezocht vaak Taiwanese en Vietnamese restaurants. En soms ging ik met vrienden naar speciale plaatsen om te ontspannen - mijn favorieten zijn o.a. Hotsprings en het strand.

V: Het lijkt alsof het seizoen van 2013 net gestart is en toch heb je al in ongeveer 30 shows opgetreden. Wat gaat er door je gedachten heen wanneer je op het podium staat?

MR: Tijdens deze tournee heb ik mijn rollen voornamelijk in groepsdansen. Het voornaamste waar ik me dus op focus is hoe ik het beste kan samenwerken met en kan coördineren met andere dansers om één geheel te vormen.

V: Wat verwacht je van het publiek in Los Angeles?

MR: Ik weet dat ons publiek in Los Angeles altijd heel warm is. Onze Chinese en Taiwanese publieksleden kunnen de culturele betekenis meer systematisch begrijpen door de culturele context die we delen. Maar mensen zonder deze achtergrond kunnen net zo goed dit verband leggen en vaak zeggen ze dat ze onze energie op het podium kunnen voelen.

Sinds het gaat om klassieke dans, denk ik dat dit komt omdat het niet alleen om de bewegingen gaat. Achter ieder gebaar, beweging en iedere blik zit een bedoeling. Daarom moeten we echt met ons hart dansen.

En ik kan merken dat de mensen het waarderen. Ik ben echt heel blij te zien hoe de mensen ons hier gesteund hebben en ik hoop dat degenen die Shen Yun nog niet gezien hebben alsnog zullen komen om ons te zien!

Steven Louie, Bassist

V: Hoe voelt het om terug te zijn  in de omgeving van L.A.?

SL: Heel nostalgisch om thuis te zijn! In Civic Arts Plaza hier in Thousand Oaks had ik in feite m'n eerste symfonische voorstelling en ik heb hier ook een paar keer met andere groepen gespeeld, dus nu keer ik terug naar het theater waar ik voor het eerst ooit gespeeld heb. Pretty cool.

V: Dit is je eerste tournee met Shen Yun. Wat trok je naar het Shen Yun orkest?

SL: Ik zag een flyer in mijn school in Chicago en er stond in dat Shen Yun op zoek was naar bassisten. Ik wist heel weinig over het gezelschap, maar toen ik besloot er mee door te gaan, grappig, maar het bleek de beste baan te zijn die ik me ooit kon voorstellen. 

V: Eén van je ouders is Chinees, is het niet? Heeft dit enige invloed gehad op je beslissing om bij Shen Yun te gaan spelen?

SL: Niet echt. Ik ben op een bepaalde manier wel opgegroeid met een paar Aziatische tradities, maar ik ben hier geboren en ik heb mezelf altijd als een Amerikaan gezien. Ik kan echter wel zeggen dat het werken bij Shen Yun een hele kant van mijn erfgoed heeft geopend waar ik niet veel van wist. Ik ben zelfs Chinees gaan leren.

V: Waarom zeg je dat het de beste baan is die je je hebt kunnen voorstellen?

SL: Het ligt meer in de lijn met wat ik in mijn werk en leven zou willen bereiken. Toen ik nog student was dacht ik: "Wanneer ik van school kom zal ik heel hard gaan werken en een baan in een orkest vinden." Maar dat bevredigde niet echt dat gedeelte in mij dat andere mensen graag blij zou willen maken. En in feite was de eerste aspiratie die ik ooit in mijn leven had gehad het blij maken van mensen. Dus ik dacht: "Wanneer was de laatste keer dat ik me echt gelukkig voelde bij het luisteren naar een klassiek concert?" En ik heb vele grootse voorstellingen gezien door top symfonieën, vooral toen ik in Californië en Chicago woonde.

Shen Yun streeft er naar niet alleen de oppervlakte te raken, maar ook de harten van de mensen. En je kunt het voelen in de momenten dat je na de voorstelling opstaat en naar het publiek zwaait. Je kunt zien dat ze genoten hebben van een voorstelling die meer aangeraakt heeft dan alleen maar de oppervlakkige zintuigen. Het zien van hun glimlach maakt me gelukkig.

V: Is er deze keer familie van je bij in het publiek?

SL: Mijn familie is hier - inclusief mijn oma, die op twaalfjarige leeftijd uit China kwam. Ze is nooit meer teruggegaan. Maar ik zou kunnen zeggen dat veel van haar tradities terug te vinden zijn in haar manier van koken. Mijn grootouders hadden voorheen een Chinees restaurant, dus ik ben opgegroeid met veel van hun Chinese eten! Ik hoop heel erg, voor haar, omdat ze al 60 jaar niet meer in China is geweest, dat ik misschien geluk in haar ogen zal zien - dat ze eindelijk de cultuur mag zien die ze een hele lange tijd niet gehad heeft.