Het ultieme keizerlijke feest

In de Verenigde Staten is het Thanksgiving! Ik denk aan geroosterde kalkoen, cranberry saus, romige pompoentaart, en … berenklauw met zeekomkommer?

Wacht, dat is een heel ander feest. Daar komen we snel op terug.

Waar zij dankbaar voor waren

Thanksgiving herdenkt de eerste oogstviering van de pelgrims in de Nieuwe Wereld. Nadat ze moeilijke tijden hadden doorstaan, hadden ze een nieuw leven voor de boeg met godsdienstvrijheid, zelfvoorzienendheid, en vriendschap met de indianen. Daarom organiseerden ze een fantastisch feest, en dankten God voor Zijn goedaardige bescherming.

Tegenwoordig luidt thanksgiving het grootste feestmaal van het jaar in. Maar voor de chinezen roept een ander historisch banket het ultieme weelderige feestmaal op.

Een feest van kezerlijke proporties

Tijdens de Qing dynastie (1644-1911) werd China geregeerd door de Mantsjoe uit het noorden. Helaas waren de Mantsjoe en etnische Han Chinezen eerder al niet de beste vrienden. De grote keizer Kangxi echter bedacht zich dat als hij de macht van zijn dynastie wilde consolideren, hij iedereen bij elkaar moest brengen.

Daarom organiseerde de keizer op zijn 66e verjaardag (bijna precies 100 jaar na de eerste Plymouth Thanksgiving) het inaugurale keizerlijke Mantsjoe-Han feest. Dit was een drie daagse ceremonie met zes crème de la crème banketten.

In die tijd bevatte het enorme Chinese keizerrijk veel etnische groepen en deelstaten. Dit keizerlijke Mantsjoe-Han feest combineerde de allerlekkerste recepten en delicatessen uit elke regio. Exotische ingrediënten moesten diep uit het woud, hoog uit de bergen en uit verre zeeën worden gehaald. Vervolgens gingen de paleiskoks in de keizerlijke keuken helemaal los met bakken, wokken, frituren, stomen, koken, smoren en stoven, zodat tijdens het banket de uitgenodigden meer dan 300 gerechten konden proeven.

Wat staat er op het menu?

Wat denk je dat er tijdens dit overvloedige banket werd gegeten? Om je een idee te geven:

Ei-taarten, geroosterde zalm, ossenhaas in oestersaus, hele geroosterde speenvarkens, gestoomde kamelenbult met vissenbekken, karpertong met berenklauw, vogelnest soep, garnalenkuit en mosselsoep, haaienvin en krabbenstoofpot, drakenbaard noedels, lotuszaadjes pap, garnalen kabobs, shiitake paddenstoelen met pijnboompitten, kwartel, ekster, fazant, patrijs, gans, parelhoenders, duif, zwaan, kraanvogel, gebakken chianco, abalone zeeslak met osmanthus bloemen, everzwijn, hertenpezen met witte schimmel, inktvis en wilde eend wraps, koraal, lotuswortel, eetbaar mos, bamboescheuten, zeekomkommer…

Als dit lijstje je nu een beetje te vreemd lijkt om te proeven, weet dan dat het hoofdgerecht voor het eerste thanksgiving feestmaal geen kalkoen was. De tafel van de pelgrims stond vol met hertenvlees, gevogelte, schaaldieren en paling.

Tijdens het grote Mantsjoe-Han feest, werden er ook een veelheid aan fruit, pasteitjes en voorafjes geserveerd tijdens de gangen. En deze waren er natuurlijk ook in alle geuren en kleuren.

Stel je verse, gedroogde en gesuikerde granaatappel voor, Japanse wolmispels, lychees, longans, perzikken, ginkgo, kersen, kumquats, meloenen, pruimen, suikerriet, water kastanjes, cashews, amandelen, en walnoten; in ijs bewaarde dadelpruimen, ingemaakte kruiden en zeewieren, sesamzaadpasta mochi rolletjes, gevulde pannenkoekjes, allerlei soorten zoete en zoute knoedels, kristallen pruimenbloesem broodjes, meidoorn-jam, romige ananas custard, tomaten in honing, lotusblad pap, jujube pudding, alles geserveerd met de beste regionale thee.

En dat was alleen nog maar een voorproefje!

De gasten van de keizer waren de Mantsjoe en Han hovelingen van de allerhoogste status, alsmede prinsessen van deelstaten en hooggewaardeerde buitenlandse afgezanten. Deze VIPs hadden de eer om te dineren in de schitterende zalen van het paleis in de verboden stad.

Tijdens het banket werd de tafel vier keer opnieuw gedekt, waarbij elke keer gewisseld werd tussen de Mantsjoe en de Han keuken. Grote schalen werden gemaakt die op dieren leken (eenden, kippen, vissen en varkens) en de inhoud warm konden houden. Deze notabelen dineerden van het fijnste bronzen, zilveren en porseleinen servies en bestek, terwijl ze genoten van muzikale meesters. En toen iedereen tjokvol zat, werden ze naar huis gestuurd met luxueuze afscheidscadeaus.

De kracht van voedsel

Slaagde de keizer nu in zijn opzet na al dat exquise feesten? Laten we maar gewoon stellen dat het keizerlijke Mantsjoe-Han feestmaal een jarenlange traditie werd en keizer Kangxi een van China’s meest gerespecteerde en langst regerende keizer werd. (Ok, dat had met wel meer te maken dan met wat lekkernijen...maar voedsel is nog steeds een fantastische manier om mensen met elkaar te verbinden.)

Nou, ik kan niet wachten tot donderdag. Qing zoetigheid klinkt lekker, maar geen berenklauw voor mij. Ik heb tijdens deze Thanksgiving mijn zinnen gezet op enkele salpicon gerechten en taart.