Op het randje

De melodie van onze Mongoolse dans “Eetstokjes genot” begeleidt me op de achtergrond terwijl ik deze blog aan het typen ben. De oefenmuziek is een constante herinnering aan het drukke schema dat voor ons ligt. Over een week zullen we opnieuw optreden in het Kennedy Center Opera House in Washington D.C., maar dat is niet alles wat ik voor te bereiden heb. In September zal ik de competitie aangaan in New Tang Dynasty Television’s International Classical Chinese Dance Competition, die in New York gehouden wordt. Deze energievretende taken hebben me elke dag bezig gehouden van 6.30 uur in de ochtend tot middernacht.

Wakker worden is moeilijk als je weet dat er de volgende 40 minuten een harde conditietraining volgt, wat niet zo erg zou zijn als dat niet weer opgevolgd zou worden door een danstraining van twee uur, waar weer intensieve repetitie achteraan komt. Daar bovenop ben ik deze dagen bezig mijn danscompetitie stuk voor te bereiden – een zwaarddans. Omdat ik nooit eerder met een zwaard heb gedanst, heb ik extra tijd moeten steken in het oefenen van het ronddraaien van het zwaard en voorkomen dat ik mezelf zou snijden.

Dansen met een zwaard is moeilijk en op momenten pijnlijk, zoals ik op harde wijze heb moeten leren. Om de pols los te houden hou je in klassieke Chinese dans het zwaard vast met je middelvinger over de pareerstang. Dit laat een groter bereik aan beweging toe, maar niet zonder daarvoor te betalen. Tot nu toe ben ik erin geslaagd een stukje huid van de zijkant van mijn vinger af te schaven en door het voortdurende wrijven tegen de pareerstang, is mijn wijsvinger enigszins opgezwollen. Ik heb mezelf ook een paar keer gehakt, wat een paar mooie rode strepen op mijn benen achtergelaten heeft.

MAAR, een zwaardvechter zijn is heel leuk – ik mag zwaarden ronddraaien en zie er cool uit. Ik heb ook waardevolle ervaring opgedaan als een danser en heb geleerd mijn lichaam te coördineren met het zwaard, zodat alles er natuurlijk en als één geheel uitziet.

Er is zo weinig tijd, maar nog zoveel te doen. Terug naar de dansvloer.