Modieuze Mantsjoerijnen

Heb jij wat nodig is om een elegante Mantsjoerijnse prinses te zijn? 

Chinese dynastieën zijn gedurende vijfduizend jaren opgekomen en verdwenen. Sommige overleefden een aantal eeuwen, terwijl andere slechts iets langer dan een decennium bestonden. Maar zoals men zegt: het oude moet plaatsmaken voor het nieuwe – iedere kentering bracht een nieuwe cultuur naar voren met eigen voorkeuren in muziek, poëzie, keuken en …. couture

Hoe bleven dan de dames van China's laatste dynasty op de hoogte van de actuele modetrends?   

Piekfijn gekleed gaan 

Mantsjoerijnse vrouwen droegen lange japonnen met de naam qipao (uitgesproken als “tsjie-pauw”). Deze jurken waren gemaakt van zwaar satijn of zijde en hadden overdadige versieringen langs kragen, zomen en splits. In de winter werden qipao gevoerd met katoen of bont zodat de japon het hele jaar door geschikt bleef.

Qipao waren op bescheiden wijze ontworpen zodat slechts de handen, hoofd en tenen te zien waren; ze hingen recht naar beneden of liepen licht uiteen in een A-vorm en er werd een broek onder gedragen. Na verloop van tijd werd de qipao strakker met kleinere mouwen. 

Verwar nu niet de Mantsjoerijnse qipao met haar kleindochter de cheongsam, die in de twintiger jaren populair was. De cheongsam was een modieuze feestjapon uit Shanghai maar door westerse invloeden was het strak en bijna vergelijkbaar met een Chinees korset.  

In stijl pronken

Bloempotschoenen moest iedere Mantsjoerijnse dame zeker in haar garderobe hebben. Iedere pantoffel was met uitgelezen ontwerpen van bloemen geborduurd en boven op een sokkelachtige verhoging vastgemaakt (hieruit komt de naam ‘bloempot’). Beste van alles was dat deze ‘hakken’ er in alle verschillende maten waren, wat betekende dat Mantsjoerijnse vrouwen hun voeten niet hoefden te binden. 

Afsluitend

Als laatste maar zeker niet het minst belangrijke, gingen de adellijke vrouwen gekroond met uitgebreide hoofdtooien. Deze hoeden in de vorm van een waaier waren verpakt in zijde of fluweel, versierd met kwastjes en bloemen en vastgezet aan de achterkant van het haar, hetgeen het modeplaatje van de Qing dynastie compleet maakte. Met hun Mantsjoerijnse tiara’s, uitbundige jurken en eigen schoenen waren de dames van de Verboden Stad van top tot teen op serene en doelbewuste wijze indrukwekkend. 

Voor elke fashionista komt schoonheid wellicht met een prijs. Voor Mantsjoerijnse vrouwen was mode een beperking. Vanaf het moment dat ze hun hoofdtooien en qipao aandeden moesten ze een perfecte houding aanhouden. Om op hun verhoogde schoenen te balanceren moesten ze piepkleine stappen nemen, onderwijl hun armen zachtjes van voor naar achter zwaaiend. Bovendien moesten hofdames om gracieus te blijven zich bewust zijn van iedere beweging.

Mantsjoerijnse prinsessen werden echter niet geboetseerd tot kleine miss mannequins. Na het repeteren en opvoeren van het Mantsjoerijnse stuk van dit jaar heb ik geleerd dat Mantsjoerijnen meer zijn dan het haar, de schoenen, het schrijden en de trots. We willen jonge dames laten zien met authentieke oprechtheid. Wellicht laten wij Mantsjoe dames geen intensieve danscombinaties of hoge sprongtechnieken zien, maar er is een abstracte uitdaging die zelfs moeilijker te voltooien is. Hoe krijg je namelijk de vorstelijke uitstraling en blijf je toch schattig en niet snobistisch.     

Het belangrijkste dat ik heb geleerd, is dat prinsessen niet perfect zijn en zelfs de elite fouten maakt. We hebben ons portie blunders wel gehad in de repetitiezalen, met klittende kwasten, vliegende schoenen en struikelende en vallende meisjes. Echter, wanneer we het podium betreden, is het tijd dat alles achter ons te laten. Het is een tijdelijke upgrade van plebejer naar prinses in vier minuten om 10 centimeter groter te zijn, rond te lopen in andermans schoenen en naar buiten te kijken vanuit een “hoger” perspectief. 

Maar om eerlijk te zijn denk ik dat het beste deel van mijn dag is wanneer ik die pumps weer mag uittrekken. 

*stacking it: een zin uit Helen's Essentieel Australisch woordenboek. Dit is Australisch bargoens voor struikelen, vallen of botsen...iets dat je prinsessen niet iedere dag ziet doen.